|
Gisteravond zijn we om 8 uur 's avonds
vertrokken uit Amsterdam. In 4 uurtjes zijn we naar Amiens gereden
waar we van te voren al een kamer in een Formule1
hotel hadden geboekt.
Vanaf Amiens is het nog vier verder rijden naar St Malo, de plaats
waar vandaan de boot naar
Jersey vertrekt. Bij Amiens kijken we nog even in een grote bouwmarkt
(Reloy Merlin) waarna we richting St. Malo rijden.
Om 4 uur 's middags komen we aan in St. Malo. De hele dag hebben
we geen wolk gezien maar nu komen er vanaf zee wolken binnen drijven.
Gelukkig breekt af en toe de zon nog door de wolken heen. Om kwart
voor zeven vertrek de veerboot naar Jersey dus we hebben nog wat
tijd om de oude binnenstad van St. Malo te bekijken.
In de tweede wereldoorlog is 80% van de stad door de geallieeden
gebombardeerd omdat de Duitsers zich achter de stevige muren van
de oude binnenstad hadden verschanst. Na de oorlog is de stad weer
gerestaureerd.
We maken een wandeling over een deel van de muren die de stad omgeven.
Via kleine straatjes lopen we weer terug naar de haven waar we onze
auto hebben achtergelaten.
Tegen de tijd dat de veerboot vertrekt is het al schemerig dus geen
mooi uitzicht vanaf de boot op de stad. De overtocht duurt een uur
en een kwartier, en door een uur tijdsverschil komen we om zeven
uur aan.
Vanaf de haven van St. Helier is het een klein stukje rijden naar
het hotel. Een parkeerplaats zoeken is niet makkelijk maar met de
hulp van iemand van het hotel die met ons meerijdt lukt het. We hebben
nog een paar uurtjes voordat we om elf uur in La Rocque Harbour moeten
zijn voor de Lunatic Nightwalk naar Seymour Tower. Seymour Tower
staat 1 mile uit de kust, maar bij eb is het mogelijk om er naar
toe te lopen. Vannacht kunnen we onder begeleiding van een gids
naar de toren lopen.
We zijn ruim op tijd bij het afgesproken punt. De groep bestaat uit
een man of 14. De gids verteld onderweg over de schelpen die we tegenkomen
en de vogels die we horen. Het is ongeveer een uur lopen naar de
toren. Onderweg komen we een metalen ladder tegen met een stoeltje
erop, deze is bedoeld voor wanneer je door het steigende water wordt
ingesloten. Je moet dan wachten totdat het weer eb is. Bij de toren
krijgen we en glaasje Calvados en een vraic bun, een soort krentenbol.
De gids verteld over 2 vrouwen die per paard naar de toren waren
gekomen en zich lieten inluiten door het water, ze moesten zichzelf
en de
paarden in veiligheid brengen door een steile trap op te klimmen
naar een soort terras aan de voet van de toren. De paarden konden
echter toen het weer eb was niet meer via de steile trap naar beneden
en er moest een soort hellingbaan gebouwd worden waar de paarden
vanaf konden lopen.
Het was een aparte belevenis zo in het donker bij het schijnsel van
de maan over de zeebodem te lopen. Meer info over de wandeling kun
je vinden op http://www.seajersey.com/
Volgende dag |