Via de I-40 rijden we
vanaf Gallup naar Petrified Forest National
Park. Aan de noordkant van de I-40 kun je via
Painted Desert het park in rijden. Dit is een
langgestrekt gebied van gekleurde lagen zand
en steen. De minerale afzettingen veranderen
in de loop van de dag van kleur.
In het Petrified
Forest kun je versteende boomstammen zien liggen
die miljoenen jaren gelden via rivieren naar dit
gebied werden gevoerd wat toen een moeras was. De
gezonken boomstammen werden langzaam omgevormd tot
kwarts, en zijn nu een soort fossielen.
Het blijkt dat het Petrified Forest maar een
klein deel beslaat van het gebied waar de versteende
bomen gevonden worden. De rest is in particuliere
handen. Dit betekend dat de eigenaren kunnen doen
wat ze willen met het petrified wood. Wanneer
je aan de zuidkant het park uit rijdt kom je dan
ook al snel verschillende winkels tegen die petrified
wood verkopen, en niet zo weinig ook. Er ligt
op die terreinen meer dan we in het hele park
gezien hebben.
Verder richting Flagstaff ligt ten
zuiden van de I-40 Meteor Crater. Ongeveer 50.000
jaar geleden raakte hier een meteoriet met een doorsnede
van 45 meter de aarde. Er vormde zich 215 meter
diepe krater met een doorsnede van 1220 meter in
het verder vlakke landschap. Meteor Crater is de
best bewaarde meteoriet krater ter wereld.
Het is een heel raar gezicht om op
de rand van de krater te staan, je hebt geen idee
hoe groot het is. Op de bodem van de krater heeft
men een pop ter grootte van een mens neergezet,
deze is met het blote oog nauwelijks te zien.
Ons doel vandaag is Flagstaff, het is een klein
en druk stadje wat er erg gezellig uit ziet. We
proberen in het centrum een hotel te vinden die
we in een reisgids gevonden hebben. Aangezien het
vrijdagavond is en het erg druk is hebben we weinig
hoop dat het gaat lukken. Maar we hebben geluk,
er is een afzegging. We krijgen een klein kamertje
met ouderwets behang en lampen en een metalen spijlenbed,
erg sfeervol. De mensen in het hotel zijn allemaal
heel aardig.
's avonds treed er een band op beneden in het cafe,
we gaan even kijken. Dit is toch wel een heel ander
sfeertje als al die snelweg-motels.
